τοσάπληγος

-ον, Μ

αυτός που έχει δεχθεί τόσα πλήγματα, που έχει τιμωρηθεί τόσες φορές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τόσος + -πληγος (< πληγή), πρβλ. δεκά-πληγος. Η μορφή τού α' συνθετικού είναι αναλογική προς τα: επτα-, δεκα-].